Wat is een blessure aan de hamstring?

Bij een hamstringblessure is weefsel van één van de hamstrings (de spieren aan de achterkant van het bovenbeen) beschadigd. Beschadiging ontstaat meestal tijdens het sporten bij het trekken van een sprint, een explosieve start of bij het plotseling moeten afremmen. Maar ook overmatige rek tijdens trappen of dansen of een onverwachte beweging in het dagelijks leven kan tot een hamstringblessure leiden.

Klachten en symptomen van een hamstringblessure

Bij een blessure aan uw hamstring ontstaat een felle pijn in het bovenbeen die lijkt op een messteek of zweepslag. Dit gaat gepaard met een gevoel van kramp. U kunt uw been moeilijk buigen en lopen (zelfs langzaam) doet veel pijn. Ook het rekken van de spier of de spier aanspannen tijdens buiging van het been is pijnlijk. De plek kan stijf worden en na een paar dagen kan er een bloeduitstorting aan de achterkant van het bovenbeen ontstaan.

Naast de hamstringblessure kan er sprake zijn van spierscheuring. Spierscheuringen zijn onder te verdelen in drie klassen:

Eerstegraads letsel
Het buigen van uw been geeft een onprettig gevoel, maar op wandeltempo is er nauwelijks pijn. De zwelling van het been is minimaal, wellicht wordt een lichte tinteling ervaren. In dit geval is een tot vijf procent van de spiervezels verrekt of beschadigd. Dit gaat meestal met rust vanzelf weer over.

Tweedegraads letsel
Drukken op de hamstring is pijnlijk en er is een zichtbare zwelling/verdikking aanwezig. Ook lichte belasting, zoals wandelen of fietsen, doet pijn en buigen van de knie is uiterst onprettig. Een afspraak met de fysiotherapeut is in dit geval aan te raden.

Derdegraads letsel
Lopen is erg pijnlijk en mogelijk zijn krukken nodig bij het verplaatsen. De pijn is niet alleen voelbaar in uw bovenbeen, maar ook in de naastgelegen spieren. Daarnaast is een grote zwelling aanwezig op het bovenbeen, mogelijk ook blauwverkleuring. Waarschijnlijk zijn meerdere spiervezels beschadigd. Een afspraak met de uw huisarts of een fysiotherapeut om de mate van schade én verdere behandeling te bepalen is sterk aan te raden. Een operatie kan nodig zijn bij volledige afscheuring van spieren.

Heeft u aanhoudende pijn? Neem dan altijd contact op met de huisarts of fysiotherapeut.

Hoe vaak komt een hamstringblessure voor en bij wie?

Hamstringblessures komen het meest voor bij sporters. Sporten waarbij veel snelheid, sprinten, draaien, aanzetten, overmatige rek, aanzetten, etc. gevraagd wordt brengen extra risico met zich mee. Ook is de kans op een blessure aan de hamstring groter wanneer u al eerder geblesseerd was aan uw hamstring, bij een slechte warming-up, vermoeidheid en overbelasting, verschil in beenlengte of in spierkracht van de hamstrings in het linker- en rechterbeen, instabiliteit van de knie, verkorte hamstrings of een scheefstand van het bekken.

Wat kan ik zelf doen?

Om snel te herstellen adviseren fysiotherapeuten het volgende:

  • Beweeg de hamstring op geleide van pijn. Zo lang nog geen diagnose is gesteld, is het raadzaam om pijn zoveel mogelijk te vermijden.
  • Leg een drukverband aan.
  • Koel de getroffen hamstring, bijvoorbeeld met een dichtgeknoopte plastic zak met ijsblokjes en een scheutje water (de ideale koeltemperatuur ligt tussen 0-7 ºC) gedurende 15 minuten. Herhaal dit vier tot zes keer, verdeeld over de dag. Na één à twee dagen is het van belang om rustig te blijven bewegen, waarbij explosieve en verende bewegingen absoluut vermeden moeten worden.

Zodra de ergste zwelling en pijn verdwenen zijn, kunt u beginnen om de belasting voorzichtig op te bouwen.

Wat is een frozen shoulder?

Een frozen shoulder wordt gekenmerkt door pijn in en rondom de schouder, vaak uitstralend tot in de bovenarm. Deze pijn houdt vaak weken aan en neemt geleidelijk in ernst toe. Na enige weken tot maanden treedt er een toenemende stijfheid in de schouder op. De pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking van het binnenste van het gewrichtskapsel. De bewegingsbeperking ontstaat door een geleidelijk toenemende verstijving van het buitenste van het gewrichtskapsel. Dit wordt fibrosering genoemd.

Klachten en symptomen van een frozen shoulder

Een frozen shoulder ontstaat vaak zonder duidelijke aanleiding en wordt regelmatig in eerste instantie gediagnostiseerd als een slijmbeursontsteking of peesontsteking. Pas na verloop van enkele weken tot maanden wordt de werkelijke diagnose gesteld. Soms is er een duidelijk verband met een voorafgaande gebeurtenis (val of operatie) of aandoening. Deze zeurende pijn is vrijwel continu aanwezig en verergert bij plotselinge bewegingen. De pijn kan nog minuten lang aanhouden na een plotselinge beweging. Ook de arm te lang stilhouden is vervelend en liggen op de zij is vaak onmogelijk.

U voelt de pijn vooral diep in de schouder en vaak ook in de bovenarm. U kunt uw schouder niet goed bewegen, ook niet als een ander dit bij u probeert. Aan- en uitkleden gaat moeilijk. Dat geldt ook als u iets uit een hoge kast pakt, auto rijdt of iets in uw achterzak stopt. Het verloop van een frozen shoulder kent drie stadia:

1. De ‘verstijvende’ fase
Deze duurt zes weken tot maximaal negen maanden. De pijn neemt geleidelijk toe en de beweeglijkheid neemt af.

2. De frozen – ‘bevroren’ fase
De pijn in de schouder neemt langzaam af, maar de stijfheid blijft. Deze fase duurt vier tot negen maanden.

3. De ‘ontdooiende’ fase
De pijn vermindert verder en de beweeglijkheid komt langzaam terug tot (nagenoeg) normaal. Deze fase duurt tussen de vijf maanden en twee jaar. Circa 5 procent van de mensen met een frozen shoulder houdt ook na de laatste fase langere tijd een pijnlijke en stijve schouder.

Een frozen shoulder herstelt vrijwel altijd vanzelf, maar neemt wel veel tijd in beslag: tien maanden tot meer dan drie jaar. Pijnbestrijding en fysiotherapie kunnen het herstel positief beïnvloeden.

Hoe vaak komt een frozen shoulder voor en bij wie?

Zo’n 2 tot 5% van de Nederlandse bevolking heeft wel eens een frozen shoulder gehad, vaak tussen het 40ste en het 60ste levensjaar. Mensen met diabetes lopen meer risico. Onder hen heeft tussen de 10 en 23% last van een frozen shoulder. Bij diabetespatiënten duurt de aandoening vaak langer en is het effect van de behandeling minder goed te voorspellen. Een te snel of te langzaam werkende schildklier, de ziekte van Parkinson en bepaalde hart- en vaatziekten, zoals een hersenbloeding, verhogen ook de kans op een frozen shoulder.

Wat kan ik zelf doen bij een frozen shoulder?

Het is goed om ook met een frozen shoulder, binnen de pijngrens, te blijven bewegen. Eventueel kunnen uw werkzaamheden worden aangepast. Als de pijnklachten afnemen en de beweeglijkheid geleidelijk weer toeneemt, kunt u de dagelijkse activiteiten weer wat opvoeren en zult u merken dat de kracht in uw arm weer terugkeert. U hoeft daar geen aanvullende oefeningen voor te doen.

De meest gestelde vragen over pijn of een blessure aan de achillespees en fysiotherapie.

Wat is een achillespeesblessure?

De achillespees is een soort kabel die de kracht van de kuitspieren overbrengt op het hielbeen. Dit zorgt ervoor dat u kunt lopen. Tijdens sporten kan overbelasting ontstaan; (kleine) beschadigingen in het peesweefsel. Ook gebruik van verkeerd schoeisel of een misstap kan de achillespees beschadigen. U voelt pijn in de aanhechting van de pees op de hiel, in de pees met het omringende weefsel of in de slijmbeurs in de diepte aan de voorzijde van de pees. Een achillespeesblessure ontstaat meestal geleidelijk.

Klachten en symptomen van een blessure aan de achillespees

Het eerste teken van een blessure aan de achillespees is pijn bij het opstaan boven uw hielbeen. Bij de eerste stappen die u met blote voeten zet, voelt uw achillespees pijnlijk aan. Deze pijn verdwijnt in eerste instantie meestal snel. Soms is de achillespees rood en opgezwollen.

De vijf stadia van pijn na inspanning zijn:

  1. Pijn na langdurige inspanning, die na enige uren spontaan verdwijnt.
  2. Pijn tijdens de warming-up die tijdens de inspanning afneemt en daarna terugkomt.
  3. Pijn tijdens én vlak na de inspanning en ’s nachts, de pijn verdwijnt pas na langdurige rust.
  4. Hetzelfde als punt 3, maar dan inclusief prestatievermindering.
  5. Constante pijn die niet meer verdwijnt, ook niet na langdurige rust.

Doortrainen met een ontsteking verergert de pijn en bemoeilijkt het herstel.

Hoe vaak komt de aandoening voor en bij wie?

Een achillespeesblessure komt vaak voor in sporten waarbij veel explosieve- en sprongbewegingen voorkomen (bijvoorbeeld badminton, atletiek) en bij langdurige belasting, zoals wandelen of hardlopen. Goed schoeisel en een warming-up en cooling-down bij het sporten zijn belangrijk. Verkorte of stijve kuitspieren, beenlengteverschil, een te harde ondergrond bij het sporten (beton, asfalt), eenzijdige trainingsvormen of een te snelle intensiteitsverhoging kunnen het risico op een blessure aan de achillespees vergroten. Mannen hebben een grotere kans op chronische (= langdurige) achillespeesproblematiek dan vrouwen, met name mannen boven de dertig jaar.

Wat kan ik zelf doen?

Met name als de eerste klachten zich nog maar net voordoen kunt u zelf veel doen om erger te voorkomen:

  • Meteen na het ontstaan van uw blessure koelt u de achillespees gedurende 15 minuten met ijs. Masseer het gebied rond de pijnlijke plek met een ijsblokje of leg uw been op een stoel met een coldpack of een zak met ijs onder de achillespees. Leg een theedoek tussen de huid en de ijszak, zodat uw huid niet kan beschadigen door bevriezing. Herhaal dit koelen drie tot vijf keer per dag.
  • Controleer uw sportschoenen; zijn ze afgetrapt, slap of staan ze scheef? Koop eventueel nieuwe schoenen om trainingsbelasting te verminderen.
  • Stop met belastende trainingsvormen of pas deze aan om beginnende peesklachten te laten genezen. Zoek andere bewegingsvormen om uw conditie op peil te houden, fietsen of aquajogging bijvoorbeeld.
  • Laat uw kuitspieren masseren als deze stijf zijn.
  • Als u na twee tot vier weken geen duidelijke verbetering ervaart, vraag dan advies bij de huisarts of fysiotherapeut.

Wat is een verstuikte enkel?

Wanneer uw voetzool te ver naar binnen of naar buiten draait, kunt u uw enkel verzwikken. Om de enkel te verstevigen zit er een gewrichtskapsel omheen dat er samen met pezen en spieren voor zorgt dat de enkel stabiel blijft. Wanneer u uw enkel verstuikt, rekken meestal de enkelbanden aan de buitenzijde van de enkel uit en ontstaan er kleine scheurtjes. Dit heeft een verzwikte enkel tot gevolg. Op het moment van de verzwikking kunt u het gevoel hebben gehad dat er iets scheurde of knapte.

Klachten en symptomen bij een verzwikte enkel

Lopen en staan met een verstuikte enkel is moeilijk en pijnlijk. Door een bloeduitstorting kan de enkel blauw worden en dik aanvoelen.

Wat zijn risicofactoren?

De kans op een verstuikte enkel neemt toe als u:

  • een verminderd gevoel voor evenwicht heeft
  • beperkte beweeglijkheid van de enkel heeft
  • wandelt, loopt of sport op ongelijke grond
  • sporten beoefent waarbij mensen tegen elkaar botsen zoals volleybal of (zaal)voetbal
  • schoeisel draagt dat niet passend is bij uw activiteiten
  • al eerder een verstuikte enkel heeft gehad.

Hoe behandelt een fysiotherapeut uw enkelklachten?

Bij een lichte tot matige verstuiking van de enkel is het belangrijk de zwelling en pijn te verminderen. De fysiotherapeut kan daarom een zwachtel aanbrengen of u het advies geven een elastische kous te dragen. Bij een zwaardere blessure heeft de enkel ondersteuning nodig van tape, een brace of een spalk. Een ernstige verstuiking kan behandeld worden met kortdurend gipsverband gevolgd door een tapeverband of, in uitzonderlijke situaties, een operatie.

De fysiotherapeut kan u oefeningen geven om de stabiliteit van uw enkel te verbeteren en de kracht te vergroten. Wanneer u vaker een verzwikte enkel heeft gehad, kijkt de fysiotherapeut ook of hij de oorzaak daarvan kan achterhalen om daar samen met u aan te werken. Zo kan hij u bijvoorbeeld helpen uw looptechniek te verbeteren.

Wat kan ik zelf doen?

Probeer de enkel zo snel mogelijk na de verstuiking te koelen om de zwelling tegen te gaan. Het liefst met de schoen aan, omdat dit de zwelling minimaliseert en om ervoor te zorgen dat de schade niet verergert (voor het geval er sprake is van een breuk). Koel 15 tot 20 minuten met koud stromend water of met ijs. Wikkel het ijs in een theedoek of washandje om ervoor te zorgen dat de huid niet bevriest en herhaal dit vier tot vijf keer. Naast het koelen van de enkel kunt u het volgende doen:

  • leg de enkel hoog om de zwelling te verminderen
  • laat de enkel rusten tot de ergste zwelling weg is
  • draai rondjes met uw tenen of voet: dit stimuleert de doorbloeding, dringt de zwelling terug en voorkomt dat de enkel stijf wordt.

Als u na het koelen nog steeds veel pijn hebt of nog niet kunt steunen op de enkel, raden wij u aan om langs te gaan bij uw huisarts of een fysiotherapeut.
Om langdurige klachten na de enkelblessure te voorkomen is het verstandig om vlak na de verzwikking relatieve rust te houden en zodanig normaal proberen te lopen dat de klachten in drie dagen afnemen. De enkel moet in beweging blijven en u probeert zoveel mogelijk uw normale looppatroon behouden.  Als u een paar dagen na de ‘misstap’ weer gewoon op uw enkel kunt staan en lopen, kunt u de enkel weer normaal belasten. Wees de eerste periode wel extra voorzichtig!
Neem op tijd contact op met uw arts of fysiotherapeut wanneer de pijn blijft toenemen, de enkel erg stijf en instabiel is of u het gevoel hebt dat het gewricht blokkeert.

Wat is een verstuikte enkel?

Wanneer uw voetzool te ver naar binnen of naar buiten draait, kunt u uw enkel verzwikken. Om de enkel te verstevigen zit er een gewrichtskapsel omheen dat er samen met pezen en spieren voor zorgt dat de enkel stabiel blijft. Wanneer u uw enkel verstuikt, rekken meestal de enkelbanden aan de buitenzijde van de enkel uit en ontstaan er kleine scheurtjes. Dit heeft een verzwikte enkel tot gevolg. Op het moment van de verzwikking kunt u het gevoel hebben gehad dat er iets scheurde of knapte.

Klachten en symptomen bij een verzwikte enkel

Lopen en staan met een verstuikte enkel is moeilijk en pijnlijk. Door een bloeduitstorting kan de enkel blauw worden en dik aanvoelen.

Wat zijn risicofactoren?

De kans op een verstuikte enkel neemt toe als u:

  • een verminderd gevoel voor evenwicht heeft
  • beperkte beweeglijkheid van de enkel heeft
  • wandelt, loopt of sport op ongelijke grond
  • sporten beoefent waarbij mensen tegen elkaar botsen zoals volleybal of (zaal)voetbal
  • schoeisel draagt dat niet passend is bij uw activiteiten
  • al eerder een verstuikte enkel heeft gehad.

Hoe behandelt een fysiotherapeut uw enkelklachten?

Bij een lichte tot matige verstuiking van de enkel is het belangrijk de zwelling en pijn te verminderen. De fysiotherapeut kan daarom een zwachtel aanbrengen of u het advies geven een elastische kous te dragen. Bij een zwaardere blessure heeft de enkel ondersteuning nodig van tape, een brace of een spalk. Een ernstige verstuiking kan behandeld worden met kortdurend gipsverband gevolgd door een tapeverband of, in uitzonderlijke situaties, een operatie.

De fysiotherapeut kan u oefeningen geven om de stabiliteit van uw enkel te verbeteren en de kracht te vergroten. Wanneer u vaker een verzwikte enkel heeft gehad, kijkt de fysiotherapeut ook of hij de oorzaak daarvan kan achterhalen om daar samen met u aan te werken. Zo kan hij u bijvoorbeeld helpen uw looptechniek te verbeteren.

Wat kan ik zelf doen?

Probeer de enkel zo snel mogelijk na de verstuiking te koelen om de zwelling tegen te gaan. Het liefst met de schoen aan, omdat dit de zwelling minimaliseert en om ervoor te zorgen dat de schade niet verergert (voor het geval er sprake is van een breuk). Koel 15 tot 20 minuten met koud stromend water of met ijs. Wikkel het ijs in een theedoek of washandje om ervoor te zorgen dat de huid niet bevriest en herhaal dit vier tot vijf keer. Naast het koelen van de enkel kunt u het volgende doen:

  • leg de enkel hoog om de zwelling te verminderen
  • laat de enkel rusten tot de ergste zwelling weg is
  • draai rondjes met uw tenen of voet: dit stimuleert de doorbloeding, dringt de zwelling terug en voorkomt dat de enkel stijf wordt.

Als u na het koelen nog steeds veel pijn hebt of nog niet kunt steunen op de enkel, raden wij u aan om langs te gaan bij uw huisarts of een fysiotherapeut.
Om langdurige klachten na de enkelblessure te voorkomen is het verstandig om vlak na de verzwikking relatieve rust te houden en zodanig normaal proberen te lopen dat de klachten in drie dagen afnemen. De enkel moet in beweging blijven en u probeert zoveel mogelijk uw normale looppatroon behouden.  Als u een paar dagen na de ‘misstap’ weer gewoon op uw enkel kunt staan en lopen, kunt u de enkel weer normaal belasten. Wees de eerste periode wel extra voorzichtig!
Neem op tijd contact op met uw arts of fysiotherapeut wanneer de pijn blijft toenemen, de enkel erg stijf en instabiel is of u het gevoel hebt dat het gewricht blokkeert.

error: Content is protected !!